Οι αποκαλύψεις σκανδάλων, που το τελευταίο διάστημα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, με την εμπλοκή προσώπων που έχουν διαχειριστεί κρατικό χρήμα, δείχνουν ότι είναι βαθιά και αγιάτρευτη η σήψη του συστήματος που ζούμε. Πηγάζει από αυτό που υπερασπίζονται όλοι οι θεσμοί του συστήματος: Τη μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία και τα μονοπώλια. Η επιλογή να βγουν τώρα στην επιφάνεια εξυπηρετεί και τις διεργασίες αναπαλαίωσης του πολιτικού σκηνικού, που αφήνουν άθικτη την αντιλαϊκή του φύση.
Η διαπλοκή του κράτους με μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, είτε πρόκειται για εξοπλιστικά προγράμματα, ιδιωτικοποιήσεις, εργολαβίες, δημόσιες προμήθειες κλπ, σε συνδυασμό με τον αδυσώπητο ανταγωνισμό αυτών των επιχειρηματικών συμφερόντων για την εξασφάλιση πλεονεκτικής θέσης, είναι οι βασικοί παράγοντες που οδηγούν στην άμεση ή έμμεση διαπλοκή ακόμη και εξαγορά κρατικών παραγόντων, συνδικαλιστών του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Το ΚΚΕ απαιτεί την άμεση και μέχρι τέλους διαλεύκανση όλων αυτών των υποθέσεων. Την ίδια στιγμή θα σταθεί απέναντι σε κάθε προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού, που με αφορμή την αποκάλυψη αυτών των σκανδάλων, θα επιχειρήσει να συγκαλύψει τις πραγματικές αιτίες των λαϊκών προβλημάτων που βρίσκονται στην οικονομία και την πολιτική που υπηρετούν το καπιταλιστικό κέρδος. Το κυνήγι του κέρδους στηρίζεται πάνω από όλα στους αντεργατικούς-αντιλαϊκούς νόμους, που κατοχυρώνουν την κλοπή του ιδρώτα των εργαζομένων και τη διαπλοκή του κράτους με τα μονοπώλια. Από κει απορρέουν και τα φαινόμενα διαφθοράς και εξαγοράς, το παράνομο χρήμα.
Η ύπαρξη και έντιμων ανθρώπων, η πλειοψηφία των εργαζομένων στην κρατική διοίκηση δεν αλλάζει το βασικό της χαρακτήρα, ο οποίος δεν μπορεί να διορθωθεί γιατί υπηρετεί το σύστημα της εκμετάλλευσης της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μονοπωλίων.
Όσοι σηκώνουν τη σημαία της κάθαρσης και της εξυγίανσης του συστήματος, υπερασπιζόμενοι την καπιταλιστική κερδοφορία, τα μονοπώλια και την εξουσία τους εμπαίζουν το λαό, κρύβουν στην πράξη το βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα του σημερινού κράτους και του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Αναδεικνύεται η ανάγκη να μπει τέρμα στη σαπίλα από τον οργανωμένο και αποφασισμένο λαό, ο οποίος με τη δική του εξουσία θα επιβάλει ριζικές αλλαγές στην οικονομία, κάνοντας τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις κοινωνική ιδιοκτησία και εξασφαλίζοντας τον εργατικό-λαϊκό έλεγχο.
