Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, αρχειονόμος
«Που ‘σαι καημένε Αλή πασά να δεις τα Γιάννενά σου…», δανείστηκα το στίχο από ένα παραδοσιακό τραγούδι που γράφτηκε κατά την απελευθέρωση από τους Τούρκους το 1913. Βέβαια το τραγούδι αναφέρεται στην ελευθερία της πόλης και όχι στην ανάπτυξη. Εκεί τα πράγματα αλλάζουν. Το τραγούδι αποκτά άλλη έννοια. Διότι, δυστυχώς η τελευταία φορά που ασκήθηκε αναπτυξιακή πολίτική για τον τόπο και ίσως όχι μόνο ήταν η περίοδος τους Αλή πασά! Στα χρόνια του αναπτύχθηκε η παιδεία και ο νεοελληνικός διαφωτισμός (Καπλάνειος Σχολή, Ζωσιμαία Σχολή κλπ). Στα χρόνια του αναπτύχθηκε η οικονομία. Δημιούργησε τις ανάλογες συνθήκες έτσι ώστε να αναπτυχθεί το εμπόριο (κυρίως) με αποτέλεσμα τους μεγάλους εθνικούς μας Ηπειρώτες Ευεργέτες (Καπλάνης, Ζωσιμάδες, Ζάππας κλπ.).
Επίσης, στην εποχή του αναπτύχθηκε η αργυροχρυσοχοϊα (Τσιμούρης, Βούλγαρης), οι μεγάλοι Γιαννιώτες τυπογράφοι της Βενετίας (Γλυκύς, Θεοδοσίου κλπ.). Και τέλος, οι διεθνής σχέσεις που ανέπτυξε είχαν καταστήσει τα Γιάννενα ευρωπαϊκό κέντρο. 7 προξενεία λειτουργούσαν (μαζί με το ελληνικό αργότερα) και οι σχέσεις του Αλή με τον Ναπολέοντα, τους Άγγλους, τους Βενετούς και τους Ρώσους είχαν οδηγήσει την πόλη στο απόγειο της οικονομικής, πνευματικής και πολιτιστικής της άνθησης.
Ευλόγως λοιπόν γεννάται το ερώτημα : πως ένας αγράμματος, κατσαπλιάς κατάφερε τόσα πράγματα; Σε αντίθεση με σήμερα που οι καλοσπουδαγμένοι πολιτικοί μας παραδίδουν άνευ όρων τη χώρα στην οικονομική βουλιμία των ξένων αλλά και «δικών» μας παιδιών. Ποια η διαφορά λοιπόν; Η διαφορά είναι ότι ο «κακός» Αλής είχε όραμα, στόχο και σχέδιο!!! Γι’ αυτό και σε ένα μεγάλο βαθμό τα κατάφερε. Το παράδειγμά του δεν το ακολούθησε ποτέ κανένας Έλληνας πολιτικός. Από τότε μέχρι σήμερα μόνο καταστρέφουν (εκτός μερικών σπασμωδικών εξαιρέσεων).
Πόσα ακόμα να αντέξει αυτή η χώρα; Μέχρι σήμερα ως εκφράσεις φόβου είχαν καταχωρηθεί «οι Τούρκοι» και «οι Γερμανοί» τώρα προστέθηκε και άλλη «η περικοπή»! Όσοι έζησαν τις θηριωδίες των Γερμανών στην κατοχή και ακούν τη λέξη ακόμα τρομάζουν, όσοι όμως ζουν το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο και ακούν τη λέξη περικοπή όχι απλά τρομάζουν αλλά πετάγονται και στον ύπνο τους. Χειρότερα, δεν μπορούν να αντιδράσουν. Υπομένουν, ως νέοι ραγιάδες.
Πλέον δεν περικόπτουν μόνο τους μισθούς μας, αλλά και τις ζωές μας. Χωρίς ίχνος ευαισθησίας. Απλά και παγερά. Ένα χρόνο τώρα εφαρμόστηκαν τα πάντα. Ο τρόμος των ΜΜΕ, οι εντάσεις στις πλατείες, επικοινωνιακά τρικ … τα κατάφεραν! Μερικές απέλπιδες προσπάθειες κατεπνίγησαν εύκολα. Οι πλατείες άδειασαν, οι πορείες λιγόστεψαν. Μαζί και τα όνειρά μας. Είμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και οι επίτροποι «χτυπάν» υπερωρίες. Πρέπει να είναι όλα έτοιμα για το χειμώνα. Ότι και να συμβεί τότε, όλα θα έχουν «περάσει» και διασφαλιστεί.
Το συμπέρασμα πάντα το ίδιο. Εκεί που τα κατάφερε ο αγράμματος Αλής απέτυχαν όλοι οι μεταγενέστεροι. Έφαγαν, έφαγαν, συνεχίζουν να τρώνε. Επειδή «βαρυστομάχιασαν» τιμωρούν τώρα το λαό. Ντροπή και αίσχος αυτό που συμβαίνει στην πατρίδα μας. Να αντιδράσουμε. Πως; Το σχέδιο ήταν καλά οργανωμένο. Διαλύθηκε πρώτα κάθε κοινωνικός ιστός και συνοχή και μετά ήρθε η λαίλαπα έτσι ώστε να είμαστε ανήμποροι να αντιδράσουμε.
Οι «συνταγές» τελείωσαν. Μόνο τα ευχολόγια για την ψυχή των Ελλήνων μας έμειναν. Ποια ψυχή; Διαβρωμένη κι αυτή. Άραγε, όταν διαβάζουν οι Έλληνες πολιτικοί τα επιτεύγματα του Αλή πασά σε σχέση με τα δικά τους, τι να αισθάνονται; Ντροπή ίσως…
