Γράφει ο Δευκαλίων
Θα ήταν λάθος να περάσει είτε ασχολίαστο, είτε με μικρής κλίμακας σχόλιο, το γεγονός της αναθεώρησης (προς τα πάνω) του Ελλείμματος 2010. Κατ’ αρχήν το συγκεκριμένο έλλειμμα προέρχεται από τον προϋπολογισμό 2010, που ψηφίσθηκε από την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου. Από την αρχή λοιπόν είχε προϋπολογισθεί να διαμορφωθεί ένα έλλειμμα ίσο με το 9,4% του ΑΕΠ. Αυτή η διαβεβαίωση άλλωστε δόθηκε προς την Βουλή των Ελλήνων κατά την συζήτηση του προϋπολογισμού 2011, πέρσι τον Δεκέμβριο, από τον Υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Όμως, αυτή η διαβεβαίωση διαψεύσθηκε από την πραγματικότητα. Υποσχέθηκαν και διαβεβαίωσαν την Βουλή για έλλειμμα 9,4% του ΑΕΠ και μας προέκυψε έλλειμμα 10,6% του ΑΕΠ.
Το αποτέλεσμα νέα μέτρα που θα ανακοινωθούν τις επόμενες ημέρες, για να καλυφθεί αυτή η διαφορά και να ξανά έρθει το περιβόητο μνημόνιο στους στόχους του. Μα θα πει κάποιος καλοπροαίρετος. Αυτή την δουλειά θα κάνουμε; Θα προγραμματίσουμε την ζωή μας με βάση τις ήδη κουτσουρεμένες αποδοχές και ξαφνικά θα μας προκύπτουν νέες μειώσεις; Που θα βρούμε τα χρήματα να πληρώσουμε τις βασικές και προγραμματισμένες υποχρεώσεις, όταν μειώνεται και άλλο το εισόδημα μας; Τελικά οι οικογένειες μας είναι στατιστικό μέγεθος που εξαρτάται από τις μετρήσεις της Eurostat; Εκεί καταντήσαμε;
Δυστυχώς αγαπητοί φίλοι. Το ψωμί και το σχολείο των παιδιών μας εξαρτάται από την στατιστική επεξεργασία των οικονομικών δεικτών της Ελληνικής Οικονομίας. Βγαίνει το ποθητό αποτέλεσμα, θα φάνε τα παιδιά μας. Δεν βγαίνει, τόσο το χειρότερο γι’ αυτά, το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα πρέπει πάση θυσία να επιτευχθεί, τα παιδιά δεν πειράζει αν δεν φάνε. Δηλαδή το τελικό αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι αυτό που έχουν εκ των προτέρων αποφασίσει οι σοφοί τεχνοκράτες του ΔΝΤ.
Εμείς από την αρχή έχουμε εκφράσει την αντίθεση μας στο περιβόητο μνημόνιο. Έχουμε πάρα πολλές φορές τεκμηριώσει γιατί αυτό το μνημόνιο δεν βγαίνει. Είναι λοιπόν απόλυτα κατανοητό ότι δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με την λογική ότι πρέπει να ανατραπούν οι πενιχροί οικογενειακοί προϋπολογισμοί και να υποφέρουν τα παιδιά μας, αρκεί να βγουν τα νούμερα που κάποιοι αποφάσισαν πριν από εμάς για εμάς.
Επειδή όμως όλοι καταλαβαίνουμε το παράλογο αυτής της πραγματικότητας, που δυστυχώς όμως όλοι ζούμε. Πλησιάζει η ώρα που θα γίνει απόλυτα κατανοητό από τους κρατούντες, δηλαδή τον Γιώργο Παπανδρέου και την υπό αυτόν ηγετική ομάδα: Η ζωή μας δεν θα γίνει στατιστική!
