Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας
Δεν έχω την παραμικρή διάθεση να υπερασπιστώ το μέτρο της συλλογής αποδείξεων της κυβέρνησης. Αυτός όμως, ο τρόπος «τέλεσης» των καθημερινών μας συναλλαγών είχε γίνει «θεσμός»! Όλοι μας περιμέναμε από τον έμπορο ή καταστηματάρχη να μας δώσει τη «δεύτερη» τιμή στο προϊόν που επιλέγαμε να αγοράσουμε. Αν δε, συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων είναι μικρομεσαίες εμπορικές επιχειρήσεις, εύκολα αντιλαμβάνεται το μέγεθος της φοροδιαφυγής!!
Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύουν ότι πρώτα πρέπει κανείς να «κοιτάει» τα «του οίκου» του και μετά να απαιτεί από την πολιτεία! Δεν μπορείς να διαδηλώνεις στο δρόμο για τα αντιλαϊκά μέτρα και την ίδια στιγμή να φοροκλέβεις σε κάθε ευκαιρία. Θα μου πείτε, αφού κλέβουν αυτοί (οι κυβερνώντες) θα κλέψω και γω. Που θα καταλήξει όμως αυτή η συμπεριφορά; Στο ΔΝΤ, προφανώς. Όπως και έγινε. Σκέφτομαι όλους αυτούς τους απίστευτους τύπους (κυρίως στις μεγαλουπόλεις) που κολλάνε χαρτάκια στις πολυκατοικίες. Υδραυλικός τηλ. …. Ηλεκτρολόγος. Κλειδαράς κλπ. Κάθονται στο σπίτι τους και περιμένουν τηλέφωνο για να διορθώσουν κάποια βλάβη. Ζητάνε ότι θέλουν εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη μας.
Σκέφτομαι τους εμπόρους που πολλαπλασιάζουν την τιμή του εμπορεύματος τους και σου «κόβουν» αμέσως αμέσως κάτι, στο βάζουν σε μια “no name” πλαστική σακούλα, σε «δασκαλεύουν», ότι αν σε πιάσουν να πεις ότι είναι δικό σου και το πάς στη μοδίστρα και φεύγεις ευχαριστημένος. Μόνο που εσύ κέρδισες μερικά ευρώ, αυτός 300% από την αρχική αξία του εμπορεύματος και το κράτος τίποτα! Όλοι έχουμε τέτοια παραδείγματα «απείρου κάλους» στην καθημερινότητά μας. Πριν παρεξηγηθώ, θα τονίσω ότι δεν είναι όλοι έτσι και ούτε αυτοί που κλέβουν είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι για την σημερινή μας κατάντια! Σίγουρα η διαχρονική ευθύνη βαρύνει τους κυβερνώντες.
Οι λόγοι της καθημερινής μας φοροκλοπής είναι πολλοί. Το εύκολο κέρδος, η καλύτερη τιμή και η απώλεια της εμπιστοσύνης προς την κρατική λειτουργία είναι μερικοί βασικοί λόγοι. Ο τελευταίος είναι και ο σημαντικότερος. Υπάρχει σήμερα Έλληνας πολίτης που να πιστεύει ότι οι δυσβάσταχτοι έμμεσοι φόροι που πληρώνει καθημερινά αποβαίνουν προς όφελος του; Όχι βέβαια. Το χειρότερο είναι ότι έχει και δίκιο. Τα χρήματα του χάνονται σε μίζες και «άστοχους προϋπολογισμούς»! Για πόσο ακόμα θα συνεχίσει αυτή η νοοτροπία; Εγώ λέω να αλλάξουμε εμείς πρώτα. Και αφού αλλάξουμε θα βρούμε και τους κατάλληλους να μας κυβερνήσουν και να διαχειριστούν τον κόπο μας.
Ως πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή προτείνω την αύξηση του ΦΠΑ στο 25% για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες!!! Από το ποσοστό αυτό ένα, τουλάχιστον, 5% να επιστρέφει άμεσα στον φορολογούμενο με βάση τις αποδείξεις που θα προσκομίζει. Αν αναλογιστούμε ότι το σύνολο των εισοδημάτων μας το ξοδεύουμε καθημερινά για να ζήσουμε (λίγοι από μας αποταμιεύουν) σκεφτείτε τι θα μας επιστρέφονταν! Μια οικογένεια π.χ. με ετήσιο εισόδημα 30.000 ευρώ θα είχε 1500 ευρώ επιστροφή από έμμεσους φόρους! Μια βδομάδα καλοκαιρινές διακοπές δηλαδή!
Επιπλέον το κράτος θα κέρδιζε το 20% σίγουρα, όχι όπως τώρα που είναι 23% και η μαύρη τρύπα στα έσοδα συνεχώς αυξάνεται. Αν εφαρμοζόταν αυτή η άμεση ανταποδοτικότητα ποιος δεν θα προσπαθούσε να αποδείξει τα έξοδά του; Βέβαια στα χαμηλά εισοδήματα η επιστροφή να ήταν υψηλότερη και μικρότερη στα αντίστοιχα μεγαλύτερα εισοδήματα. Η ανταποδοτικότητα είναι το κλειδί. Όχι ανταποδοτικότητα μέσω των υπηρεσιών του κράτους προς τον πολίτη έτσι όπως είναι σήμερα. Απτή και «ζεστή». Κάντε το για να σας πιστέψουμε!!! Και αν αγαπάς τούτο τον τόπο: 50; Ναι 50 θα το πάρω!!!
