«Αδειανό πουκάμισο» χαρακτήρισε ο Χρήστος Μαντάς τις εξαγγελίες του Υπουργείου για το Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας
Σχέδιο επί χαρτού χωρίς οικονομική στήριξη το νομοσχέδιο
Με ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Υγείας με θέμα «Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας (Π.Ε.Δ.Υ.), αλλαγή σκοπού Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και λοιπές διατάξεις», παρενέβη χθες ο βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Μαντάς.
Στην παρέμβασή του τόνισε ότι « το πνεύμα της επιχειρηματολογίας και της τεκμηρίωσης του κ. Υπουργού Υγείας βασίζεται στην κυρίαρχη άποψη του νεοφιλελευθερισμού, ότι η κρίση παρουσιάζεται ως ευκαιρία για μεγάλες αλλαγές. Η κρίση δηλαδή που οι ίδιες οι πολιτικές της μνημονιακής συγκυβέρνησης έχουν προκαλέσει, είναι η ευκαιρία για να γίνει μια μεταρρύθμιση και στο χώρο της Υγείας.
Μόνο που σε όσες «μεταρρυθμίσεις» κάνει ο νεοφιλελευθερισμός με κάποιο περίεργο τρόπο πάντα την πληρώνουν οι αδύναμοι και οι πιο φτωχοί.»
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Μαντάς «Γίνεται μια λαθροχειρία. Ποια είναι η λαθροχειρία; Κατασκευάζουν ένα ενιαίο διοικητικό σχήμα, δανείζονται λέξεις και έννοιες από τα ιερά και όσια της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όπως «συνέχεια στην φροντίδα», «οικογενειακός γιατρός», «περιοχή ευθύνης», κλπ, αλλά έχουν απέναντί τους μια πραγματικότητα. Αυτή είναι ο μεγάλος τους αντίπαλος, δεν είναι ούτε καν ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο αντίπαλος είναι η ίδια η πραγματικότητα και τα επιχειρήματα που γεννά η ίδια η πραγματικότητα.
Είναι ένα σχέδιο το οποίο επιχειρεί να μας πείσει ότι με ένα μειωμένο προϋπολογισμό στις δημόσιες δαπάνες υγείας και με έναν περίεργο τρόπο εξοικονόμησης, που δεν τον βλέπουμε πουθενά, θα πέσουμε κάτω από τους 3.500 γιατρούς, έτσι ώστε να έχουμε και δημοσιονομικό όφελος και στην ουσία να πάμε σε ένα σύστημα ελάχιστων παροχών με όσο γίνεται λιγότερους γιατρούς και όσο γίνεται λιγότερες μονάδες υγείας.
Υπάρχουν ακόμα δύο λεπτομέρειες οι οποίες είναι αποκαλυπτικές. Η μία είναι το ζήτημα του οικογενειακού γιατρού ως «θυροφύλακα» (gate keeper), ως υπεύθυνου που θα ελέγχει τις πύλες εισόδου στο σύστημα υγείας.
Είναι ένα ζήτημα το οποίο διεθνώς βρίσκεται στο κέντρο μιας αντιπαράθεσης. Με τον τρόπο που τοποθετείται στο νομοσχέδιο, ο οικογενειακός γιατρός θα πιέζεται ουσιαστικά -όπως έχει γίνει και στη Μεγάλη Βρετανία- να ανακόπτει και όχι να παραπέμπει με την κατάλληλη διαδικασία στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη.
Η δεύτερη λεπτομέρεια είναι οι περίφημοι «κλειστοί προϋπολογισμοί» οι οποίοι θέτουν ακριβώς τη λογιστική πλευρά πάνω από τα ουσιαστικά προβλήματα που υπάρχουν μέσα στην ίδια τη διαδικασία της περίθαλψης.
Αυτά τα δύο σημεία δεν είναι καμία ανακάλυψη της Κυβέρνησης. Είναι τα σημεία στα οποία όλες οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές επικεντρώνονται. Είναι αυτά τα σημεία που κρύβονται πίσω απ’ αυτό το σχέδιο που δεν πρόκειται να βελτιώσει σε τίποτα το σύστημα και να απαντήσει στις κρίσιμες ανάγκες για υγειονομική περίθαλψη που έχει ο λαός μας.»
