Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, Αρχειονόμος
Δηλώ δημοσίως την υπερηφάνειά μου για την ελληνική μου καταγωγή. Είμαι υπερήφανος που είμαι έλληνας και όχι «τριτοκοσμικός» λατινοαμερικάνος! Αντλώ το σημερινό μου θέμα από το εκπληκτικό πόνημα της Naomi Klein «Το δόγμα του Σοκ»! Η πλήρης, γλαφυρότατη και περιεκτική ανάλυση της συγγραφέως για τον στραγγαλισμό των λαών της Λατινικής Αμερικής από τους θιασώτες της σχολής του Σικάγο, τους δουνουτούδες και μεγαλοτραπεζίτες με πλημμύρισαν αισθήματα χαράς και υπερηφάνειας που σαν έλληνας δεν έπεσα στην παγίδα των αρπακτικών αυτών! Δεν έπεσα στην παγίδα τους όπως αυτοί είχαν προβλέψει. Αυτό μου αρκεί!
Εξηγούμαι. Για την άσκηση της ιμπεριαλιστικής καπιταλιστικής πολιτικής στις χώρες αυτές χρησιμοποιήθηκε ένα και μόνο μοντέλο το οποίο μάλιστα εφαρμόστηκε με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις χώρες! Το τρίπτυχο της καταστροφής: δικτατορία – δανεισμός – κατάρρευση! Τη δεκαετία του ’60 λοιπόν οι υποστηρικτές της θεωρίας της οικονομικής επανάστασης των ελεύθερων αγορών του Μίλτον Φρίντμαν επέβαλαν σε όλα σχεδόν τα κράτη της Λατ. Αμερικής δικτατορικά καθεστώτα εν όψει του κομμουνιστικού κινδύνου, φυσικά. Αργεντινή, Χιλή, Βραζιλία, Βολιβία, παντού. Τα καθεστώτα αυτά τι έκαναν με την ανάληψη των καθηκόντων τους; Άρχισαν τον δανεισμό! Όργιο αλόγιστου δανεισμού. Τα μεγαλύτερα ποσά πήγαιναν κατά κύριο λόγο σε εξοπλισμούς (πάλι δικά μας δηλαδή).
Ένα άλλο μέρος «χανόταν» σε λογαριασμούς αμερικανικών και ελβετικών τραπεζών (επ’ ονόματι ημετέρων) και ένα μέρος πήγαινε για την στήριξη των εγχώριων αγορών. Στις αντιπροσωπείες των δικών μας πολυεθνικών δηλαδή που έδρευαν σε αυτές τις χώρες! Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 αρχές ’80 οι εξαθλίωση είχε φτάσει στο απροχώρητο με αποτέλεσμα σχεδόν όλα αυτά τα καθεστώτα να ανατραπούν. Δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις τα αντικατέστησαν και άρχισαν αμέσως το έργο της ανασυγκρότησης. Τα τσακάλια του Σικάγο όμως χτύπησαν πάλι. Ανέβασαν κατακόρυφα τα επιτόκια δανεισμού υπερδιογκώνοντας με ακριβό «αέρα» τα ήδη τεράστια δάνεια που είχαν λάβει τα προηγούμενα «εθνοσωτήρια καθεστώτα»! Αποτέλεσμα; Το χάος. Οι λαοί αυτοί δεν πρόκειται ποτέ να ξανασηκώσουν κεφάλι. Ότι και να κάνουν θα είναι πάντα δέσμιοι των από Σικάγο τσακαλιών!
Γι’ αυτό δηλώνω υπερήφανος που είμαι έλληνας. Σε μας δεν μπόρεσαν να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους επ’ ακριβώς! Ξεκίνησαν την εφαρμογή του σχεδίου σωστά! Κομμουνιστικός κίνδυνος, εθνοσωτήρια επανάσταση με τις ευλογίες και εντολές των ΗΠΑ. Αλλά; Κάτι πήγε στραβά. Ο έλληνας δε σηκώνει το νταηλίκι. Πας με το στανιό να μου επιβληθείς; Θα αντιδράσω. Και αντιδράσαμε. Κατέρρευσε η «επανάσταση» σε μια νύχτα.
Θυμάστε, εκείνη τη νύχτα που δεν άνοιξε ρουθούνι, 17 Νοέμβρη ήταν εάν καλώς ενθυμούμε. Δεν το ‘χαν προβλέψει. Αλλά είπαμε, είναι τσακάλια. Αντιδρά ο γάιδαρος στο μαστίγωμα; Θα τον πάρουμε με το καλό. Έτσι δημιούργησαν δύο αστικά κόμματα ένα κεντροαριστερό και ένα κεντροδεξιό για να καλυφθούν όλα τα ιδεολογικά ρεύματα. Άρχισε το μαστίγωμα! Δάνεια για εξοπλισμούς! Δάνεια για «έργα»! Δάνεια για προσλήψεις, επιδοτήσεις και στήριξη της αγοράς! Δάνεια για τα προηγούμενα δάνεια. Ανεξιχνίαστος αριθμός τραπεζικών λογαριασμών σε ξένες τράπεζες.
Μας κατάντησαν χειρότερα απ’ τους συμπαθείς Λατινοαμερικάνους. Αλλά όχι με δικτατορία! Γι’ αυτό είμαι «υπερήφανος»! Είμαστε έλληνες δημοκράτες. Κλέψτε μας, αλλά με τακτ! Δε σηκώνουμε αμερικανιές! Μαστιγώστε κι άλλο το γάιδαρο, αντέχει!
Θυμηθείτε όμως ότι εδώ δεν είναι η πατρίδα του Πάντσο Βίγια και του Γκεβάρα. Αλλά του ΑΡΗ!!! Κι αν στραβώσει ο γάιδαρος…
