«Πενήντα τέσσερα χρόνια μετά τη μαζική σφαγή στην πόλη Σάρπβιλ της Νότιας Αφρικής των φοιτητών που διαμαρτύρονταν για τις φυλετικές διακρίσεις από το ρατσιστικό καθεστώς της χώρας, γεγονός που αποτέλεσε την αφορμή για την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Ρατσισμού, ο ρατσισμός όπως και ο εθνικισμός, με διάφορες μορφές, εξακολουθούν να χύνουν το δηλητήριό τους στους λαούς, παντού όπου κυριαρχεί το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα.
Ιδιαίτερα σήμερα, στις συνθήκες της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της, το σύστημα και τα επιτελεία τους, αξιοποιούν έντονα τέτοιες αντιδραστικές ιδεολογίες και πρακτικές. Για να αποπροσανατολίζουν, να διαιρούν, να φοβίζουν τους εργαζομένους και τους λαούς, να χτυπήσουν το ταξικό εργατικό κίνημα που αμφισβητεί την κυριαρχία τους. Γι’ αυτό αναγορεύουν σε εχθρούς και παίρνουν μέτρα καταστολής, φυλακίζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης τους μετανάστες χωρίς “χαρτιά”. Ευθύνονται για τα ναυάγια και τους θανάτους απελπισμένων ανθρώπων που προσπαθούν να γλιτώσουν από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τη φτώχεια και αντιδραστικά καθεστώτα που και οι ίδιοι στηρίζουν. Γι’ αυτό σιγοντάρουν την ύπαρξη και δράση ρατσιστικών, εθνικιστικών και αντικομμουνιστικών συμμοριών, ομάδων και κομμάτων, όπως η Χρυσή Αυγή. Γι’ αυτό δε διστάζουν να στηρίξουν ανοιχτά τους νεοναζί εγκληματίες, όπως στην Ουκρανία, προκειμένου να επιβάλουν τα συμφέροντά τους.
Ειδικά στη χώρα μας, η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, έχει σοβαρές ευθύνες γιατί σχεδιάζει από κοινού με την ΕΕ και πρωταγωνιστεί στην καταστολή των μεταναστών και προσφύγων. Η συνεχής στοχοποίησή τους, τα αστυνομικά πογκρόμ του “Ξένιου Δία”, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα “Φαρμακονήσια”, η Μυτιλήνη, ο προσανατολισμός της ΕΛ.ΑΣ. στο ακόμα μεγαλύτερο κυνήγι τους, η στέρηση στοιχειωδών δικαιωμάτων τους, η άρνηση χορήγησης ταξιδιωτικών εγγράφων σε όσους έχουν προορισμό άλλες χώρες της ΕΕ, φουντώνουν το ρατσισμό και τον εθνικισμό, στρώνουν το έδαφος για τη Χρυσή Αυγή και τις κάθε είδους εγκληματικές ρατσιστικές οργανώσεις.
Ωστόσο ο ρατσισμός δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά αν δεν αναδειχθεί ο ταξικός χαρακτήρας της ρατσιστικής βίας. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τις υποκριτικές κορώνες της ΕΕ, τις οποίες έχουν κάνει σημαία τους κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η διέξοδος βρίσκεται στη Λαϊκή Συμμαχία, στον κοινό αγώνα Ελλήνων και μεταναστών εργατών, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, γλώσσα και θρησκεία, ενάντια στον κοινό αντίπαλο, την ΕΕ, το κεφάλαιο και τους πολιτικούς εκφραστές τους. Στην πάλη για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία, για ένα σύστημα χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που θα εξαλείψει και το έδαφος για την ανάπτυξη κάθε είδους ρατσιστικών και εθνικιστικών αντιλήψεων και πρακτικών».
