Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, αρχειονόμος
Είναι ωραίο να συγκλίνουν οι απόψεις των φορέων όσον αφορά στα πανεπιστήμια! Η σύγκλιση των απόψεων όμως εστιάζεται στο γεγονός ότι αυτό που έχουμε σήμερα δεν είναι πανεπιστήμιο!!! Όλοι συμφωνούν σ’ αυτό. Κάθε πρόταση αλλαγής βρίσκει σύμφωνο μόνο αυτόν που τη προτείνει. Έτσι, οι προτάσεις των καθηγητών βρίσκουν αντίθετους το υπουργείο, τις πρυτανικές αρχές, τους φοιτητές! Οι προτάσεις του υπουργείου βρίσκουν πάλι αντίθετους όλους. Οι φοιτητές δεν έχουν λόγο έτσι κι αλλιώς, ανεξάρτητα από το αν όλη η κουβέντα γίνεται γι’ αυτούς. Και έτσι περνάνε τα χρόνια και το πρόβλημα βαθαίνει. Δεν έχω σκοπό να προτείνω λύση στο πρόβλημα, εδώ δεν τα κατάφεραν άλλοι και άλλοι, την άποψή μου θέλω να εκφράσω.
Πιστεύω ότι στο θέμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης η λαϊκή έκφραση «το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι» βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή, ως έννοια! Το απόστημα είναι ψηλά. Όχι στους φοιτητές. Προβάλλεται συστηματικά από τα ΜΜΕ ότι το μεγάλο πρόβλημα των πανεπιστημίων είναι μερικοί «κακοί» φοιτητές που κάνουν συνέχεια καταλήψεις και δεν αφήνουν τους «καλούς» να προοδεύσουν, οι ρύπανση των χώρων από αφισοκολλήσεις, οι αιώνιοι φοιτητές κλπ. Αυτό είναι το πρόβλημα; Αν κάνουμε μια επιχείρηση σκούπα και τους μαζέψουμε όλους αυτούς θα λειτουργήσει το πανεπιστήμιο; Εμ δε θα λειτουργήσει. Ως τι όμως θα λειτουργούσε αν λύναμε όλα τα προβλήματά του; Το ‘χουμε σκεφτεί; Θέλουμε ένα πανεπιστήμιο το οποίο να προσφέρει ανώτερη και ανώτατη γνώση προσφέροντας στην κοινωνία ανθρώπους πεφωτισμένους που θα την κάνουν καλύτερη; Ή θέλουμε ένα πανεπιστήμιο καθαρά εξειδίκευσης που θα «παράγει» upper class εργάτες που το μόνο που θα ‘χουν μάθει είναι να αυξάνουν τα κέρδη των πολυπόθητων επενδύσεων; Ότι και να θέλουμε, το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν μπορεί να γίνει τίποτα απ΄ τα δύο! Απλά δε μπορεί.
Αν μπορούσαμε (σιγά το δύσκολο) να μαζέψουμε όλα τα βιογραφικά των πανεπιστημιακών δασκάλων, το συγγραφικό τους έργο, τις διατριβές τους, τις δημοσιεύσεις τους κλπ θα διαπιστώναμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία απ΄ αυτούς δε θα ‘πρεπε να διδάσκει ούτε σε γυμνάσιο! Τόσο απλά. Και τίποτε άλλο. Αν το ψάχναμε λίγο περισσότερο θα βλέπαμε ότι οι κατά καιρούς νόμοι που εφαρμόζει το υπουργείο έχουν στόχο τις λιγότερες εκλογικές απώλειες! Θα διαπιστώναμε επίσης ότι οι φοιτητικές προτάσεις ουσιαστικά είναι προτάσεις των κομμάτων μέσα από τις φοιτητικές νεολαίες και άρα οι περισσότερες είναι ανούσιες, πλην ελαχίστων ακομμάτιστων! Σχεδόν πάντα οι ακομμάτιστοι χαρακτηρίζονται εξωκοινοβουλευτική αριστερά!
Ωραίο είναι και το μόνιμο αίτημα της ελλιπούς χρηματοδότησης! Όχι ότι δεν είναι πρόβλημα. Αν η χρηματοδότηση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων είχε στόχος την καλύτερη κατάρτιση των φοιτητών, γιατί σφάζονται οι καθηγητές για το ποιος θα τα αναλάβει; Για να «βγάζουν» καλύτερα καταρτισμένους φοιτητές ή … !!! Να έχουν λόγο οι φοιτητές στη διοίκηση του πανεπιστημίου; Να έχουν, λέω γω! Αλλά να έχουν οι φοιτητές, όχι οι δαπίτες ή οι πασπίτες φοιτητές που εκτελούν εντολές! Χωρίς φοιτητικό κίνημα, κανονικούς καθηγητές, ανεξάρτητες διοικήσεις και με ένα υπουργείο υπό κατοχή, πως θα κάνουμε την τριτοβάθμια εκπαίδευση καλύτερη; Από κάπου πρέπει να ξεκινήσει η εξυγίανση. Σίγουρα όχι από τα κάτω. Οι φοιτητές είναι οι τελευταίοι που φταίνε ακόμα και όταν είναι κομματικά όργανα. Αλλά για να αλλάξει η κατάσταση από πάνω πρέπει να ενεργήσουν όλοι μαζί οι από κάτω. Αυτό αργεί ακόμα.
Τέλος θέλω να καταγγείλω τον αποκλεισμό από το δημόσιο διάλογο για τα πανεπιστήμια σημαντικών φορέων, όπως είναι οι ιδιοκτήτες ακινήτων, μπαρ, καφετεριών, μεζεδοπωλείων και λοιπών φοιτητικών στεκιών! Άνθρωποι που κατά καιρούς έχουν καταθέσει σημαντικές προτάσεις για το άνοιγμα νέων τμημάτων, για τον αριθμό των εισακτέων στα τμήματα κλπ!!!
