Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, ακόμα και πιο τα ορεινά και τα πιο δυσπρόσιτα χωριά της Ηπείρου γνωρίζουν …μέρες δόξας και γεμίζουν από απόδημους που παραδοσιακά επιστρέφουν για λίγες μέρες στο χωριό, στην ιδιαίτερη πατρίδα, για να θυμηθούν οι μεγαλύτεροι και να γνωρίσουν οι νεότεροι.
Πλήρεις εκδηλώσεων οι ημέρες και οι νύχτες στα περισσότερα χωριά, από διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανόνωνται από τους κατά τόπους δήμους και συνήθως περιλαμβάνουν θεατρικές και μουσικές παραστάσεις και συναυλίες.
Τη τιμητική τους όμως έχουν περισσότερο από κάθε άλλη εκδήλωση τα παραδοσιακά Ηπειρώτικα πανηγύρια, τα οποία ξεκινούν από τις Αρχές Ιουλίου κάθε χρόνο, αλλά κορυφώνονται το Δεκαπενταύγουστο, με τα καλύτερα και μεγαλύτερα να διοργανώνονται ανήμερα της εορτής της κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Αποτελούν ένα θεσμό, ένα σημείο αναφοράς στο ηπειρώτικο χωριό και τους ανθρώπους του: Δίνουν την αφορμή για το αντάμωμα των ξενιτεμένων -πάντα πολλών στην Ήπειρο- αλλά και ταυτόχρονα αποτελούν τη «ζωντανή» παράδοση, τη σύνδεση του σήμερα με την αρχέγονη και επιβλητική παραδοσιακή μουσική της Ηπείρου.
Το ξακουστό Ηπειρώτικο κλαρίνο έχει την τιμητική του αυτές τις μέρες -όταν δεν κακοποιείται από τις εντάσεις των ενισχυτών και τα ηχητικά εφέ- και αντιλαλεί σε βουνά και λαγκάδια, «ποτίζοντας» με τους ήχους του τον τόπο και τον Άνθρωπο…
Ήπειρος: Μαγευτική όλο το χρόνο, ένας προορισμός για όλες τις εποχές…