Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Δήμου Λαυρεωτικής «Ο Πύρρος», στα πλαίσια του Φεστιβάλ του Δήμου Λαυρεωτικής ”Θορίκια 2017”, μας ταξίδεψε, τη Κυριακή 16 Ιουλίου 2017, μέσα από ηπειρώτικες μουσικές διαδρομές, στα παραδοσιακά μονοπάτια της Ηπείρου και της χώρας μας.
Πλήθος κόσμου είχε κατακλύσει το χώρο του ΑΚΕΛ στο Λαύριο, γέμισε τις καρέκλες που είχαν τοποθετηθεί καθώς και τις κερκίδες και αρκετοί παρακολούθησαν την εκδήλωση όρθιοι.
Στην είσοδο, μέλη από το μικρό χορευτικό τμήμα του Συλλόγου μοίραζαν φυλλάδια με το πρόγραμμα της βραδιάς.
Η γραμματέας του Συλλόγου, ο οποίος έκανε την παρουσίαση της βραδιάς, άνοιξε την εκδήλωση με μία σύντομη ομιλία, ανακοινώνοντας ταυτόχρονα και τους επίσημους προσκεκλημμένους ευχόμενη, κλείνοντας το : «Σας ευχαριστώ πολύ που είστε μαζί μας εδώ. Ελπίζω να περάσετε μία ευχάριστη βραδιά.»
Απο την Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος χαιρέτισε την εκδήλωση ο Αντιπρόεδρος της Κώστας Κωνής, αναφερόμενος στη σημασία της διοργάνωσης, την απαράγραπτη αξία όλων των εκδηλώσεων πολιτιστικού περιεχομένου ως αυθεντικού στίβου της παράδοσης, τον αγώνα ενάντια στην εμπορευματοποίηση, τη φολκλοροποίηση και τη σκύλευσή της της παράδοσης μας, το αξιακό φορτίο που πρεσβεύουν τέτοιας μορφής εκδηλώσεις, το τόσο πολύτιμο στις μέρες μας που μας θέλουν όλους μαζί για να τις διαβούμε όσο το δυνατόν πιο αλώβητοι και όρθιοι.
Την μουσική βραδιά άνοιξε ο εξαίρετος κλαρινίστας Τάσος Μαγκλάρας, που με το κλαρίνο του, έβαλε στο κλίμα τους παρευρισκόμενους για να ξεκινήσει η Α΄ενότητα.
Η Α΄ Ενότητα περιλάμβανε τραγούδια και χορούς από την Λευκάδα και την Ήπειρο όπως: ”Τα καραβάκια”, χορός που χορευόταν στα παράλια της Λευκάδας και που λέγεται και χορός χαιρετισμού, αφού χορευόταν σε στιγμές χαιρετισμού, αυτών που γύριζαν ή αυτών που έφευγαν, χορός απλός, σεμνός, σε μικρούς βηματισμούς, που εναλλάσεται σε ρυθμό αρφό και γρήγορο, ”Μηλίτσα” ένα από τα πιό διαδεδομένα παραδοσιακά τραγούδια σε όλη την Ελλάδα, που αποτελεί ένα από τους πιό παραδοσιακούς και αντιπροσωπευτικούς χορούς της Λευκάδας, που χορεύεται κυρίως στα ορεινά χωριά της Λευκάδας», ”Ο Γιάννης ο Περατιανός”, Πρεβεζάνικος χορός που χορεύεται περισσότερο στη Λευκάδα, και τέλος ο ”Θειακός”, χορός κυκλικός μεικτός, που πήρε το όνομα του, από ένα επώνυμο της περιοχής, που χόρευε τον χορό ή τον χόρευαν προς τιμή του, με το μικρό χορευτικό του συλλόγου να χορεύει τους χορούς με ιδιαίτερη επιδεξιότητα και σεβασμό στη παράδοση. Κλείνοντας το πρώτο μέρος της Α΄ Ενότητας οι μικροί χορευτές του συλλόγου, έκαναν την έξοδό τους με το Πρεβεζάνικο τραγούδι «Κλάματα», αφήνοντας την θέση τους στο μεγάλο μεικτό χορευτικό του Συλλόγου.
Στο δεύτερο μέρος της Α’ Ενότητας, το χορευτικό τμήμα παρουσίασε τραγούδια και χορούς από τη Βωβούσα Ιωαννίνων, που βρίσκεται στο κέντρο του Εθνικού Δρυμού της Βόρειας Πίνδου, το όμορφο κεφαλοχώρι στα ανατολικά του Ανατολικού Ζαγορίου, που απλώνει τις γειτονιές του, πάνω στις όχθες του Αώου ποταμού και είναι το χαρακτηριστικό χωριό των ξυλοκόπων, καθώς η πλειονότητα, αν όχι όλοι ασχολούνται με την υλοτομία. Χόρεψαν την ”ασημένια αλυσίδα”, οργανικό χορό με γυρίσματα σε συρτό στα δύο, τα ” Πουλιά πετούμενα, το ”Σέλφω”, το ”γυναικείο τσάμικο” και γύρισμα σε γρήγορο(σίρμπα), το ”Πράσινο μαντήλι”συγκαθιστό σε οκτάσημο ρυθμό και κυκλική διάταξη και γύρισμα σε συγκαθιστό, με εξάσημο ρυθμό, τη ”Μαρία λέν τη Παναγιά”, το ”Θάλασσα πλατιά” το Βλαχόφωνο ”Ντουάου λάι φιάτι και τέλος συγκαθιστούς σε δίσημο ρυθμό, το ”΄Ηταν δυό μαρμάρες”, το ”Που πας αγγελικό κορμί”, το ”Στου παπά τα παραθύρια” και το ”Γλαϊτση” τη μελωδία του ”τζίτζιρα”, όπως αποκαλούν το τραγούδι αυτό.
Στο σημείο αυτό η χοροδιδασκάλισσα του Συλλόγου Βασιλική Πετράκη, καλωσόρισε και ευχαρίστησε για την παρουσία του τον Πολιτιστικό και Εξωραϊστικό Σύλλογο από το χωριό Νεροτριβιά Εύβοιας, που τίμησε την εκδήλωση με το χορευτικό τμήμα του, που χόρεψε τους χορούς της Εύβοιας , Συρτό Μυλωνιάτικο, Καβοντόρικο, Μπάλο Εύβοιας και το Εγώ θα πάρω δυό χασάπια.
Ο Σύλλογος, στη συνέχεια, έκανε μια μικρή παύση 15-20 λεπτών για να κεράσει τους παρευρισκόμενους, Ηπειρώτικο ημίγλυκο ροζέ κρασία του Οινοποιείου και κτήματος ”Γκλίναβος”, στο Μοναστήρι Ζίτσας Ιωαννίνων, ηπειρώτικη κεφαλογραβιέρα, παξιμάδια και ηπειρώτικα μπακλαβαδάκια και λουκούμια. Μια μικρή ιδέα από τις τοπικές γεύσεις της αγαπημένης μας πατρίδας, προσφορά δωροθετών.
Η Β’ Ενότητα ξεκίνησε από τη χοροδιδασκάλισσα Βασιλική Πετράκη που τραγούδησε το παραδοσιακό βορειοηπειρώτικο πολυφωνικό τραγούδι της ξενητιάς ”Του άμμου-άμμου η μαύρη εγώ”, και τραγουδιέται σε όλη την Ήπειρο, με παραλλαγές στις περιοχές Πωγωνίου και Λάκκα Σουλίου, που χόρεψε το μικρό χορευτικό του Συλλόγου.
Ακολούθησε από την μουσική κομπανία του Τάσου Μαγκλάρα, με τον Βαγγέλη Κώτσου και τον Αλέξανδρο Μαγκλάρα στο τραγούδι , με τη συμμετοχή και των 2 χορευτικών τμημάτων, το ”Είμαι μικρό το μαύρο”, τοπικός χορός και τραγούδι της Καστάνιανης Κόνιτσας. Στη συνέχεια παίχθηκαν και χορεύτηκαν, το ”Βαρέθηκα την ξενητιά”, ένα ιδιότυπο τσάμικο της περιοχής Μαστοροχωρίων Κόνιτσας, το ”Καπέσοβο” ζαγορίσιος χορός, το ”Ανασελ τσα”, παραδοσιακός ηπειρώτικος χορός στα δύο, της περιοχής Μαστοροχωρίων, που είναι μιά υπέροχη μελωδία, χωρίς καταγεγραμμένους στίχους, το παγκοσμίως γνωστό Πωγωνήσιο ”Καίγομαι και σιγολιώνω” και η παράσταση έκλεισε με το συρτό στα τρία ”Νερατζιά”.
Στο κλείσιμο της εκδήλωσης, ο Πρόεδρος Μανώλης Λαμπίρης ευχαρίστησε τον κόσμο για την παρουσία του, ενώ ιδιαίτερες ευχαριστίες έδωσε στη χοροδιδασκάλισσα του Συλλόγου, Βασιλική Πετράκη, τον οποίο και βράβευσε για την συνεργασία τους αλλά και την προσφορά του στον Σύλλογο γενικότερα. Μακάρι και άλλοι νέοι άνθρωποι να είχαν την ίδια αγάπη στην παράδοση, όπως η Βασιλική Πετράκη τόνισε ο Μανώλης Λαμπίρης.
Τη μουσική ευόδωση είχε αναλάβει η μουσική κομπανία του Τάσου Μαγκλάρα, με τον ίδιο στο κλαρίνο, τον Βαγγέλη Κώτσου στο τραγούδι, τον Βαγγέλη Χοσέ στο βιολί, τον Ανδρέα Κούτση στο λαούτο και τον Αλέξανδρο Μαγκλάρα στο τραγούδι και το ντέφι.
Στο τέλος, ο Πρόεδρος κάλεσε τον κόσμο να συμμετέχει στον τελευταίο χορό, ξεκινώντας ο ίδιος με το το συρτό «Ξενιτεμένο μου πουλί». Ο κόσμος ανταποκρίθηκε και ”αναψε” το γλέντι.