Το φθινόπωρο του 2003 βρέθηκε στην Ελλάδα η ασθένεια του «μεταχρωματικού έλκους του πλατάνου» που προκαλείται από τον μύκητα Ceratocystis fimbriata f.sp. platani. Σύμφωνα με τον φυτοΰγειονομικό ελεγκτή του δασαρχείου Ιωαννίνων, Ρήγα Τσιακίρη, το παθογόνο προσβάλλει μόνο είδη πλατάνου, ενώ, κοντά στα άρρωστα δέντρα που κόβονται, θυσιάζονται και τα υγιή που βρίσκονται περιμετρικά αυτών, προκειμένου να αποφευχθεί η διάδοση, αλλάζοντας τη φυσιογνωμία της παραλίμνιας περιοχής των Ιωαννίνων.
Είναι η πλέον καταστρεπτική ασθένεια του πλατάνου διεθνώς, προκαλώντας νέκρωση των δένδρων, αν και δεν μεταδίδεται με πολύ γρήγορο τρόπο. Τα νεαρά δένδρα συνήθως νεκρώνονται σε χρόνο μικρότερο των δύο ετών, ενώ τα μεγαλύτερα δένδρα μπορούν να επιβιώσουν για αρκετά χρόνια μετά την προσβολή τους από το παθογόνο, ωστόσο, ο θάνατος των προσβεβλημένων φυτών είναι αναπόφευκτος. Ακόμη, όπως τόνισε ο κ. Τσιακίρης, τα εργαλεία με τα οποία κόβονται τα προβληματικά πλατάνια πρέπει να απολυμαίνονται σχολαστικά, καθώς σε αυτά φωλιάζουν οι σπόροι του μύκητα και, εάν χρησιμοποιηθούν τα ίδια και σε υγιή δέντρα, τα μολύνουν.
Η ασθένεια έχει προκαλέσει τεράστιες καταστροφές στην Ιταλία και τη Γαλλία, όπου πιθανολογείται ότι εισήχθηκε από τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Στην Ελλάδα πιθανόν να έχει εισαχθεί με πολλαπλασιαστικό υλικό.
πηγή: ertnews.gr