Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Παρακολουθήσαμε χθες μια ενδιαφέρουσα κοινοβουλευτική διαδικασία. Όχι για τις κοκορομαχίες στο βωμό των τηλεοπτικών ρεπορτάζ. Αυτά δεν έχουν καμία σημασία στην πραγματική πολιτική – αυτά υπηρετούν τις ανάγκες της κομματικής ή προσωπικής επικοινωνίας των στελεχών. Τι είπε ο κάθε αρχηγός στον άλλον, καμία σημασία δεν έχουν και το γνωρίζει αυτό ο κόσμος. Όπως γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν είμαστε στο ’50 ή στο ’60.
Η κυβέρνηση “παίζοντας” ακόμα μια φορά με θεσμούς και κανονισμούς, κόβει και ράβει στα μέτρα του συμφέροντος της τα ισχύοντα:
Π.χ. φέρνει ψήφο στους 17ρηδες, όχι για πολιτικούς λόγους, αλλά επειδή γνωρίζει από τις μετρήσεις ότι εκεί υπερτερεί σε αριθμό ψηφοφόρων και αποκομίζει σοβαρά οφέλη αν τους “βάλει στο παιχνίδι”.
Ή π.χ. φέρνει την απλή αναλογική, όχι για να καταστήσει αντιπροσωπευτικότερη την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αλλά απλά και μόνο για να κόψει την αυτοδυναμία ή έστω κοινοβουλευτική δύναμη από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο οι μετρήσεις δείχνουν ότι προηγείται.
Έτσι λοιπόν, προκύπτουν δύο βασικά συμπεράσματα:
1. Το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση στην παρούσα φάση είναι η αναχαίτιση των αντιπάλων και ο περιορισμός της ήττας της.
2. Δεν θα διστάσει να “παίξει” με οποιοδήποτε άλλο θεσμό, προκειμένου να αποκομίσει μικροκομματικά οφέλη.
Δυστυχώς για την κυβέρνηση, η συνταγή δεν της βγήκε, καθώς τον εκλογικό νόμο ψήφισε μόνο ο Λεβέντης με το κόμμα του, με αποτέλεσμα να περιοριστεί στις 180 ψήφους και άρα να ισχύει από τις μεθεπόμενες εκλογές. Όσο για τα υπόλοιπα κόμματα, η στάση τους καθορίζεται πάντα από την εξασφάλιση της ύπαρξης τους χωρίς να τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Λες και η ύπαρξη κομμάτων είναι αυτοσκοπός, και όχι μέσο επίτευξης δημοκρατίας και ευημερίας…
Τούτο βέβαια δεν την πειράζει καθόλου, καθώς προφανώς δεν πρόκειται να προκύψει κυβέρνηση από τις επόμενες, ως γνωστό η σημερινή Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη δεν πείθει την κοινωνία, άρα, οι μεθεπόμενες εκλογές θα είναι σίγουρα πολύ κοντά με τις επόμενες, οι οποίες επόμενες θα είναι μακριά λόγω των συγκεκριμένων προσώπων που έχει στο δυναμικό της η κυβέρνηση…
Ή αλλιώς, όπως λένε και οι ίδιοι, δια στόματος πρωθυπουργού, ο οποίος μας θυμίζει το ρητό του Μάο:
Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση!
Μόνο που η αναταραχή θα είναι για την ταλαίπωρη ελληνική κοινωνία και οικονομία, η οποία βλέπει τους εκπροσώπους της περί άλλων να τυρβάζουν… Ούτε λέξη για μια μικρή ανακούφιση του πολίτη, ο οποίος όχι απλά υποφέρει, αλλά αν βρίσκεται σε κάποια συγκεκριμένα στρώματα, απειλείται πια η ίδια του η ύπαρξη…
Η κυβέρνηση βέβαια είναι πολύ απασχολημένη με τις “θεσμικές αλλαγές”, για να προσέξει τι συμβαίνει στην Ελλάδα του σήμερα, με την ίδια να φέρει σημαντικό μερίδιο ευθύνης για όσα αρνητικά συμβαίνουν.
Μη σας ξεγελά η καλοκαιρινή ραστώνη: Η κρίση είναι εδώ, χειρότερη παρά ποτέ, όσο μαγείρεμα στοιχείων ή επιλεκτική προβολή και να υπάρξει…
Και η κυβέρνηση απαντά σε αυτά με την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την εκλογή του Π.τ.Δ. από το λαό! Λες και αυτό που μας έλλειπε τώρα ήταν ακόμα μια πολωτική διαδικασία ή μια ακόμα αφορμή να “τρωγόμαστε” εσαεί…
Αλλά είπαμε, μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση (για τους ίδους!).
Το δυστύχημα είναι ότι η κυβέρνηση αυτή είχε την ιστορική ευκαιρία με υποστήριξη ή ανοχή του ελληνικού λαού να αλλάξει τη χώρα και να παραδώσει ένα καλύτερο αύριο στις επόμενες γενιές.
Δυστυχώς επέλεξε να πορευθεί παλαιοκομματικά…
Ν.Β.
