Της Βένης Παπαδημητρίου
Πόσο υπέροχη, αυτή η επαφή σώμα με σώμα! Έχει κάτι από το Θείο! Δεν εξηγείται διαφορετικά, εφόσον γιατρεύει, γαληνεύει, πλάθει, δημιουργεί, γεννά… Πόσο μάλλον, η επαφή, του μωρού με το σώμα της μητέρας του! Η τελειότητα!
Η οσμή της, η επαφή, όχι μόνο ηρεμεί το μωρό, αλλά έχει επιπτώσεις και στο μέλλον του, ως ενήλικας!
Εάν το παιδί, έχει επαφή και φροντίδα, είτε από τη μητέρα, ακόμη και από την νταντά, τότε, αναπτύσσεται κανονικά, χωρίς προβλήματα!
Η έλλειψη φροντίδας, επαφής, αγάπης, έχει σοβαρές επιπτώσεις στη ανάπτυξη του, -υστερούν, και, βιολογικά- σύμφωνα με νέες επιστημονικές έρευνες.
Και ποιος μπορεί να γνωρίζει, τι θα μας πει η Επιστήμη, στο μέλλον, για την επαφή αυτή!
Γι αυτό, οι γονείς, όχι μόνο η μητέρα, θα πρέπει να είναι σε συνεχή επαφή, με το παιδί της! Να το κρατά στην αγκαλιά της, να το χαϊδεύει, να του μιλά, πάντα σώμα με σώμα!
Ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας (Sarah R. Moore, και άλλοι. Epigenetic correlates of neonatal contact in humans. Development and Psychopathology, 227/11/2017) διαπίστωσε ότι η σωματική επαφή/φροντίδα μεταξύ των βρεφών και των μητέρων (νταντάδων) τους μπορεί να επηρεάσει το γενετικό υλικό των παιδιών στο επιγενετικό επίπεδο.
«Ειδικότερα, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι τα μοτίβα της μεθυλίωσης του DNA (επιγενετική τροποποίηση) έδειξε ότι τα παιδιά που είχαν μεγαλύτερα προβλήματα (ύπνου ή τροφής) ως βρέφη και είχαν λάβει λιγότερη φυσική φροντίδα είχαν μοριακό προφίλ που έδειχνε υπανάπτυξη για την ηλικία τους, δείχνοντας την πιθανότητα να υστερούν βιολογικά», αναφέρει ο Ομότιμος Καθηγητής Γεννετικής του Α. Π. Θ. κ. Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης, προσθέτοντας: «Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει στους ανθρώπους ότι η απλή πράξη επαφής/φροντίδας, στα πρώτα στάδια της ζωής μας, έχει βαθιές ρίζες και δυνητικά δια βίου επιπτώσεις στην έκφραση γονιδίων».