Γράφει ο Καλλίνικος Νικολακόπουλος

Η δύσκολη κατάσταση που βιώνουν οι λαοί των χωρών της ευρωζώνης, δεν οφείλεται στη δήθεν πίεση που αυτή υφίσταται από τον υφεσιακό ανταγωνισμό με άλλες περιοχές της γης. Αντίθετα η Ευρώπη, όντας η μεγαλύτερη αγορά παγκόσμια, λειτουργώντας σαν μια ‘μαύρη τρύπα’ παρασύρει στην περιδίνηση τις υπόλοιπες περιοχές του κόσμου. Οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Κίνα κλπ, επιταχύνουν τους οικονομικούς ρυθμούς τους χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό μέσο, ενώ η Ευρωζώνη αντίθετα εφαρμόζει ακραία λιτότητα, περικόπτοντας εισοδήματα και δημόσιες δαπάνες.

Έτσι, αποσπά εξωτερικά πλεονάσματα, που δεν τα ανακυκλώνει, σε βάρος του υπόλοιπου κόσμου, αφού τα επιτευχθέντα πλεονάσματα μιας περιοχής σημαίνουν αυτόματα ελλείμματα ρευστότητας για τις άλλες περιοχές.

Του Καλλίνικου Κ. Νικολακόπουλου*

Η άρνηση πληρωμής δημόσιου χρέους είναι έννομη πράξη, κατά το διεθνές δίκαιο, ενώ αρκετές χώρες, κατά τη διάρκεια των 200 τελευταίων περίπου ετών, έχουν προσφύγει σε αυτή, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης που έχει κηρύξει ήδη τέσσερις επίσημες πτωχεύσεις. Πρόσφατες χαρακτηριστικές περιπτώσεις χωρών, με αντιφατικές εμπειρίες, πού αρνήθηκαν στην πορεία την ‘βοήθεια’ του ΔΝΤ ή και διέγραψαν μεγάλο ποσοστό του δημόσιου χρέους τους για να αναδειχθούν τα προβλήματα εφαρμογής των ‘προγραμμάτων αρωγής’ καθώς και οι υπάρχουσες δυνατότητες στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, είναι αυτές της Αργεντινής και του Ισημερινού-Εκουαδόρ. Χαρακτηριστική είναι επίσης η περίπτωση της Γερμανίας που, σύμφωνα με τη συνθήκη του Λονδίνου του 1953, διέγραψε το 63% του δημόσιου χρέους της επιτρέποντας τη γρήγορη ανάκαμψή της από τις στάχτες του παγκόσμιου πολέμου, που προκάλεσε-επέβαλε η ίδια , και την μεταπολεμική πανευρωπαϊκή κυριαρχία της.

Του Καλλίνικου Κ. Νικολακόπουλου*

Γεμάτη από λαμπρές επιτυχίες ήταν η θητεία του σημερινού Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, κατά την περίοδο 2000-2004, ως Πρόεδρος της υπό κρατικό έλεγχο τότε Εμπορικής Τράπεζας. Εκτός από τις γνωστές επενδύσεις του, σε εκτάσεις στη Σιβηρία και τράπεζες χωρίς άδειες σε Αρμενία και Σερβία, είχε διεκπεραιώσει συναλλαγή με την ALPHA BANK αμφίβολης νομιμότητας.

Συγκεκριμένα το 1999 η Εμπορική Τράπεζα μεταβίβασε στην τότε Άλφα Τράπεζα Πίστεως το 50,01% της θυγατρικής της Ιονικής Τράπεζας από το 68% ποσοστό, που συνολικά κατείχε, έναντι τιμήματος 645 εκατομμυρίων ευρώ και η τότε διοίκηση της Εμπορικής Τράπεζας είχε δηλώσει ότι το υπόλοιπο 18%, αξίας τότε περί τα 230 εκατ. ευρώ, θα το διέθετε αργότερα στην αγορά, ώστε να αποκομίσει μεγαλύτερο όφελος.