Για τον Προϋπολογισμό του 2018 μίλησε ο βουλευτής Ιωαννίνων της Ν.Δ. κ.Κώστας Τασούλας. Η ομιλία του κ.Τασούλα έχει ως εξής:
«Άκουσα συναδέλφους της Πλειοψηφίας να κομπάζουν από το Βήμα αυτό ότι καλούμαστε να ψηφίσουμε τον τελευταίο μνημονιακό προϋπολογισμό.
Δεν θα είναι η ανάμνησή του ως τελευταίου μνημονιακού προϋπολογισμού τόσο που θα μας κάνει να τον θυμόμαστε, όσο θα είναι η ανάμνησή του ως του πρώτου μεταμνημονιακού και σε περίοδο ανάπτυξης απολογισμού που θα ψηφιστεί το 2019 ή το 2020 για να μας θυμίζει, το 2019 ή το 2020, ο απολογισμός του Προϋπολογισμού, που σήμερα ψηφίζουμε, από τι μέγγενη, από τι λάθη, από τι περιδίνηση λιτότητας αρχίζουμε να ξεμπλέκουμε.
Χαιρετίζω, συνεπώς, τα προεόρτια του πρώτου απολογισμού της μετασυριζαϊκής περιόδου και «χαιρετίζω» αυτά τα προεόρτια καταψηφίζοντάς τα.
Τονίζω εν γνώσει μου ότι οι διαφορές που υπάρχουν σε αυτήν την περίοδο της τελευταίας τριετίας με την προηγούμενη περίοδο, την επίσης μνημονιακή και σκληρή εις βάρος του ελληνικού λαού με πολλές θυσίες, είναι ότι η περίοδος της τελευταίας τριετίας επισώρευσε μέτρα, περικοπές και λιτότητα 14,5 δισεκατομμυρίων. Το μερίδιο της χρονιάς που έρχεται εγγίζει τα 2 δισεκατομμύρια αχρείαστα, ιδεοληπτικά και με βάση την άποψη ότι πρέπει τάχα να πληρώσει ο ελληνικός λαός τα δίδακτρα της βαριάς προσγείωσης στην πραγματικότητα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Και δεν είναι τόσο να συγκρουστούμε και να αντιπαρατεθούμε στο αν το πλεόνασμα, το αιμοσταγές πλεόνασμα, προέρχεται από την υπερφορολόγηση των πλουσίων -ποιων πλουσίων πλέον, άραγε- ή αν προέρχεται -όπως εμείς πιστεύουμε- από την υπερφορολόγηση της μεσαίας και χαμηλής εισοδηματικής τάξης όσο το ζήτημα και η διαίρεση μεταξύ της άποψης ότι ουσιαστικά αυτή η Κυβέρνηση έχει επιπέσει επί της στάθμης των οικονομικών αντοχών του ελληνικού λαού, χαμηλώνοντας τη στάθμη, ενώ ο στόχος και ο σκοπός είναι αυτή η στάθμη διαρκώς να ανεβαίνει.
Η έξοδος από το μνημόνιο -που πάλι κομπάζετε ότι θα γίνει τάχα καθαρή τον Αύγουστο του 2018- δεν είναι το θέμα αν θα είναι καθαρή ή με μέτρα. Όλοι ξέρουμε ότι είναι με μέτρα και δεν έχουμε παρά να επισκεφθούμε την ιστοσελίδα του φύλλου της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως να δούμε αυτά τα μέτρα που έχετε προκαταβολικά ψηφίσει. Το θέμα είναι αν θα βγούμε έρποντας ή αν θα βγούμε με σταθερό βήμα προς την ανάπτυξη. Σταθερό βήμα προς την ανάπτυξη δεν προκύπτει από τον παρόντα Προϋπολογισμό παρά μόνο μέτρα, περικοπές, φόροι.
Η ανάπτυξη έχει καθοριστεί, έχει προσδιοριστεί. Η ανάπτυξη αφορά μεταρρυθμίσεις στη δικαιοσύνη, στην επιτάχυνσή της, μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση, μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό σύστημα, ώστε αυτό το τρίπτυχο των μεταρρυθμίσεων να αποβεί επιβοηθητικό για τις επενδύσεις, επιβοηθητικό για τις εξαγωγές, επιβοηθητικό εν τέλει για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, η οποία τα τελευταία χρόνια της δικής σας διακυβέρνησης καταβαραθρώθηκε από την 87η θέση στην 138η. Μπορεί την ώρα που θα τελειώσω την ομιλία μου αυτή η θέση να γίνει 140η, γιατί είναι ραγδαία η πτώση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Και όλο αυτό το συγκρότημα απόψεων και ιδεοληψιών, το οποίο σας συνέχει, ότι τάχα χτυπάτε την κοινωνική ανισότητα και βοηθάτε τους ανήμπορούς, έχει να κάνει με την επιθυμία σας που προσπαθείτε να την κάνετε και επιθυμία αποχειροβίωτων μελών της κοινωνίας, επιθυμία ανθρώπων οι οποίοι βρίσκονται σε δεινή θέση, να αντικαταστήσετε μονίμως το κανονικό φαρμακείο με το κοινωνικό φαρμακείο, το κανονικό παντοπωλείο με το κοινωνικό παντοπωλείο, τον κανονικό τουρισμό με τον κοινωνικό τουρισμό.
Και στην πραγματικότητα αυτή η επιθυμία της μόνιμης επιβολής κοινωνικών μέτρων σε μια κοινωνία που έχει ανάγκη να πετάξει με τα δικά της φτερά και όχι να είναι στενάζουσα κάτω από την επιδοματική περίπου ελεημοσύνη μιας οποιασδήποτε κυβέρνησης, αυτή η μανία σας έχει να κάνει με την ιδεολογία σας, έχει να κάνει με τον κοινωνικό φθόνο που πυροδοτεί η ιδεολογία της Αριστεράς και έχει να κάνει με το ότι στρέφετε αυτούς οι οποίοι είναι ανήμποροι όχι στο να φιλοδοξούν να πάψουν να είναι ανήμποροι βρίσκοντας εργασία, αλλά στο να φιλοδοξούν μονίμως χαιρέκακα, μνησίκακα να βλέπουν και άλλους να πληθαίνουν τις τάξεις τους.
Εμείς θέλουμε, όπως έχει λεχθεί απ’ αυτό το Βήμα κατ’ επανάληψη, η όρθια Ελλάδα -όση μένει ακόμα όρθια- να σηκώσει τη γονατισμένη προς τα πάνω. Και όχι η γονατισμένη Ελλάδα να τραβήξει την όρθια προς τα κάτω, όπως φιλοδοξεί και ο παρών Προϋπολογισμός.
Η έξοδος από τα μνημόνια θα γίνει ή έρπην ή με καλπασμό προς τα μπροστά. Το ποιος εγγυάται το έρπην το λέει η μετάφραση του έρπην στη δημοτική. Στη δημοτική «έρπην» σημαίνει σύριζα προς το έδαφος. Γι’ αυτό και καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό.»